Brief aan het verleden
Lieve ex,
Ik wil jou via deze weg bedanken voor alle lessen die ik heb mogen leren doordat jij bent wie jij bent. In sommige van die lessen was jij een voorbeeld en heb ik me aan jou kunnen optrekken. Maar de laatste jaren heb jij mij helpen groeien, omdat jij mij keer op keer zichtbaar maakte hoe het niet moest. Door mij zo duidelijk voorbeelden te geven en doordat voor mij zo duidelijk zichtbaar werd wat de gevolgen van dat soort gedrag kan zijn, spoorde jij mij aan om steeds verder mijn eigenheid als vrouw en moeder op te gaan zoeken.
Situatie na situatie kreeg ik als spiegel voorgeschoteld wat ongezonde, toxische patronen met iemand doen. Zowel met degene die dergelijke patronen in zich heeft als met de mensen om die persoon heen. Al die inzichten samen heeft ervoor gezorgd, dat mijn kennis over trauma en hoe dat zich uit en uitwerkt in iemands persoonlijkheid, gedrag en lichamelijke en emotionele gezondheid ontzettend is toegenomen. Hoe meer kennis ik kreeg, hoe meer ik uit mijn oordelen kon stappen en hoe meer ik kon loslaten dat een ander ook MOET veranderen.
Het gaat immers niet om de ander. Ik kan het leven voor jou of mijn kinderen niet creëren, ik kan alleen mijn eigen leven creëren en meehelpen de randvoorwaarden te scheppen voor het leven van een ander. Hoe dierbaar iemand me ook is of ooit was, ik kan de verandering niet brengen.
Wat ik wel kan doen, is eigenaarschap nemen over mijzelf en mijn gedrag. En daar heb je mij keer op keer door jouw onvermogen toe uitgenodigd. Iedere keer als er iets gebeurde waarbij in mij negatieve emoties naar boven kwamen, ben ik mijn verhaal bij die emoties gaan onderzoeken.
Door vragen als deze te stellen, is mij keer op keer zo ontzettend veel zichtbaar geworden en heb ik kans na kans kunnen pakken om los te laten en mijn groei te pakken. Soms door mijn visie over jou bij te stellen naar een beeld die veel realistischer is dan ik door mijn liefde voor jou had. Soms door mijn verwachtingen naar een ander of mijzelf bij te stellen, omdat het ijkpunt wat ik benutte niet gezond was.
Soms ging ik uit van gedragingen die ik zelf als heel normaal ervaarde, maar die eigenlijk juist mijn kwaliteiten waren en dus boven gemiddeld of die juist voortkwamen uit overlevingsmechanismen en dus eigenlijk niet gezond zijn om als normaalpunt te benutten. Vooral dat inzien van die dergelijke mechanismen gaf direct al zo veel meer bevrijding. Dergelijke inzichten vragen alleen nog maar om een andere keuze en de rest gaat dan als vanzelf.
Door te beseffen, dat ik iets deed uit overleving, om mij in leven te houden, mij en mijn kinderen veilig te houden of om mij staande te houden, terwijl dat eigenlijk NU niet meer nodig is, gaf de ruimte om te kiezen voor emoties als ”Ik ben veilig!”, “Ik hoef niet langer in gesprek te blijven om veilig te zijn, ook zonder praten ben ik veilig!”, “Ik heb het recht op mijn eigen gezonde grenzen!”, “Ik mag mijn grenzen handhaven!” of “Anderen doen dit toch ook, dus waarom zou ik dat dan niet ook kunnen? Ook ik kan dit!”.
De vrijheid die daardoor is ontstaan, is levensveranderend, zowel voor mij als de dierbaren om mij heen. Ik ben veranderd van een vrouw die bang was op te leven en niet zichtbaar durfde te zijn in een vrouw die:
Dus dankjewel lieve ex, dat jij mij hebt helpen groeien. Dat jij mij hebt gespiegeld wat niet goed is en wat IK dan kan aanpassen om voor mijzelf en mij kinderen vanaf nu andere, betere resultaten te creëren.
Dankjewel, dat jij hebt laten zien, dat IK de schepper ben van MIJN leven en dat JIJ JOUW leven mag leiden en JOUW verhaal erbij mag hebben en dat dit geen verschil hoeft te maken voor wat er in MIJN leven en dat van de kinderen IS. Door steeds meer te beseffen, dat jij jouw verhaal mag hebben en dat IK dan toch mijn eigen leven kan leven op mijn voorwaarden, geeft de ruimte om ons beiden in onze ruimte en waarde te laten.
Het maakt nu niet langer uit welk verhaal jij nodig hebt om jouzelf staande te houden en te kunnen overleven. Zelfs niet als dat verhaal zo overduidelijk voorbijgaat aan de feiten.
Dat mag, als dit nodig is voor jou. Het is niet aan mij om te bepalen HOE jouw pad van groei moet gaan lopen en wat jij daarbij nodig hebt. Dat mag ik overlaten aan God en het Universum. Die zijn er immers voor ons allemaal en zij oordelen ook niet. Zij laten ons allemaal die wegen gaan die wij voor onszelf kiezen en steunen ons ongeacht hoe goed of slecht de keuze is die we maken. Zij begrijpen als beste de waarde van keuzes en ervaringen en hoe ons dat kan vormen als mens. En zij weten het beste wat een ieder van ons NU nodig heeft en in welke volgorde.
Die volgorde is nu al jaren duidelijk niet meer op een en dezelfde lijn. Onze wegen mogen scheiden en anders gaan verlopen. We mogen groeien op de wijze die past bij onze levenslessen en levenscontracten en de verlangens van ieders ziel. En soms hebben we dat mogen doen door elkaar, ook na de relatie, nog te blijven spiegelen waar we kansen hebben om verder door te groeien.
Tot nu toe
Echter door de groei die ik in 2019 door onze contactmomenten heb mogen doorlopen, voel ik dat onze tijd als elkaars leermeester voorbij is. Jij hebt me niets meer te leren en ik mag jou nu nog verder loslaten en jouw eigen weg laten gaan.
Ik mag me nu richten op restanten van ‘oude pijnen’ uit mijn jeugd en krijg de kans om ook op dat vlak een verdere schoonmaak te houden in elementen die mij in mijn ZIJN en energie beperken. Ik heb al de geruststelling, dat ik mij daarvoor niet alles hoef te gaan herinneren. Ik mag me volledig concentreren op losmaken van vastgezette energieën en beperkende overtuigingen.
Ik ben daar zo dankbaar voor, dat ik ook die kans nog krijg. Ik voel nu al, dat er nog veel meer vrijheid te behalen is en kijk ernaar uit om ook deze fase van groei en groeipijnen te doorgaan. Het gaat me mogelijk maken om in nog meer liefde, vertrouwen, geluk, rust, vitaliteit en overvloed te leven. En hoe meer ik dat weet te bereiken, hoe meer ik ook mijn kinderen kan geven en hoe meer ik hen en anderen kan inspireren.
Dus dankjewel voor alle pijn, verdriet, machteloosheid, angst, frustratie en onmacht. Zij hebben mij de weg gewezen naar de vrouw die ik vandaag kan zijn. Ik ben zo ontzettend trots op mijzelf. Ik heb gigantisch veel bereikt. Zo veel meer dan ik ooit had durven dromen. Maar ik weet ook, dat er nog zo veel meer in mij verborgen zit, dat ook nog mag opbloeien.
Dus dankjewel voor alles.
Ik ga met een groeiend vertrouwen en geloof verder met mijn pad van groei, met mijn pad van revolutie. Ik wens jou, dat ook jij de veiligheid, vertrouwen en vreugde mag gaan ervaren die bij een pad van groei ook mogelijk is. Succes.
Aanvullende tips bij deze blog
Het kan heel helpend zijn om een brief te schrijven aan een persoon die jou in het verleden heeft gekwetst of pijn heeft gedaan. Bovenstaande is mijn afscheidsbrief aan een van mijn exen. Het is niet de eerste keer, dat ik een brief aan hem schrijf, maar het is wel de eerste keer, dat ik een dergelijke brief deel.
Wat ik jou met deze brief wil helpen inzien, is dat jij en jouw emoties los staan van een ander. Zodra jij negatieve emoties ervaart als pijn, verdriet, machteloosheid, frustratie, woede, onmacht en onbegrip, dan krijg jij van JOUW Innerlijke Kompas een signaal, dat JIJ iets met de situatie kan. Soms door een andere actie te doen, maar vaak gaat het om innerlijk werk. Werk waarin jij naar binnen mag keren en jezelf allerlei vragen mag gaan stellen die jou gaan helpen:
Dus ook als jij de ‘groei’ van jezelf of de ander ervaart als schadelijk, terugval, verslechtering, etc., dan nog kan die groei precies passen in het Goddelijke Plan voor jou of die ander.
Ga jij jouw kansen pakken?
Probeer daarom oordelen over een situatie of persoon los te laten en richt je helemaal op de kansen in een situatie: Wat kan jij NU aanpassen?
Geef jij misschien meer macht weg, door jouzelf te laten raken? Zou jij anders tegen de situatie aan kunnen kijken waardoor jij je er minder of niet meer door wordt geraakt?
Zijn er misschien andere waarop jij naar jezelf, de ander of de situatie kan kijken?
En welke woorden gebruik jij als jij erover spreekt en met welke emoties doe jij dat dan? Wat ben jij dan eigenlijk op die momenten aan het creëren voor jouzelf en jouw toekomst?
Immers alles wat jij MET EMOTIE aandacht geeft, groeit. Dus blijf jij steken in je frustratie, pijn, boosheid of machteloosheid of maak jij in je denken en spreken ook de draai naar hoe jij het graag WEL zou willen zien?
En welke acties laat je zien? Gedraag jij je zoals je graag zou willen? Of zou je het graag anders willen doen? Welke stap zou je daarin vandaag kunnen zetten?
Dit soort vragen kan je heel goed stellen in een brief aan een persoon uit je verleden die jou ‘pijn’ heeft gedaan. En door al schrijvende naar de antwoorden te zoeken, kan jij komen tot inzichten. Inzichten die een helende werking hebben waardoor jij een deel van jouw ‘pijn’ kan loslaten ZONDER dat de ander ook maar iets heeft gedaan of gezegd.
Een brief aan het verleden kan je dus helpen om jezelf te vergeven voor alles wat er is in je leven en om je weer een stukje bevrijding en verlossing geven.
Dus aan wie ga jij je brief schrijven?
Deze brief mag alles bevatten wat wij wil, want je gaat het hem niet delen met die ander. Je doet dit echt voor jouzelf. Je geeft jezelf met een dergelijke schrijfactie de kans om vastzittende energieën en pijnen in beweging te brengen en weer een stukje verder op te ruimen.
Ik wens je veel succes ermee.
